Ραψάνη, Κτήμα Ντούγκος

Ποικιλίες: Ξινόμαυρο, Κρασάτο, Σταυρωτό.

Οινοποίηση: Κλασική ερυθρή, ωρίμανση σε γαλλικά και αμερικάνικα δρύινα βαρέλια για ένα χρόνο και ωρίμανση για ακόμη ένα στη φιάλη.
Περιγραφή: Πολύπλοκη μύτη με αρώματα κέδρου και καπνού γύρω από ένα πυρήνα κόκκινου φρούτου. Στο στόμα είναι κομψό με σφιχτές τανίνες και υψηλά επίπεδα φρεσκάδας.
Σερβίρεται: Προαιρετικά, σε κανάτα μετάγγισης, σε θερμοκρασία 16-18°C και σε ποτήρια μεγάλου όγκου.

Το κρασάτο είναι η καρδιά της Ραψάνης και του ξηρού κόκκινου κρασιού που παράγεται από σταφύλια των αμπελώνων του «θεϊκού» Ολύμπου. Ο οίνος ΠΟΠ Ραψάνη παράγεται από τρεις ερυθρές ποικιλίες αμπέλου: το ξινόμαυρο της περιοχής, το σταυρωτό, ένα σταφύλι που καλλιεργείται στη Ραψάνη, αλλά και πιο νότια, και το κρασάτο. Μόνο το κρασάτο είναι η αποκλειστική τοπική σπεσιαλιτέ του Ολύμπου.

Το κρασάτο μπορεί να δώσει κρασιά με βαθύ ρουμπινί χρώμα και μύτη με ισχυρό χαρακτήρα, με νότες δέρματος και μαύρων γλυκών φρούτων. Στο στόμα τα κρασιά είναι πλούσια, με υψηλή περιεκτικότητα σε εκχύλισμα, πυκνή δομή, μέτριες ταννίνες και σχετικά υψηλή αλκοόλη. Το κρασάτο ενδείκνυται για ωρίμαση σε βαρέλι και με βάση τη νομοθεσία πρέπει να αποτελεί το ένα τρίτο του χαρμανιού στον οίνο ΠΟΠ Ραψάνη. Το ξινόμαυρο, που προσθέτει αρωματική πολυπλοκότητα, οξύτητα και ταννίνες, πρέπει να αποτελεί επίσης το ένα τρίτο, ενώ το τελευταίο τρίτο ανήκει στο σταυρωτό, ένα σταφύλι με μάλλον λιγότερο ενδιαφέρον. Έτσι, στην πράξη, οι παραγωγοί διατηρούν το σταυρωτό σε μικρότερα επίπεδα και δημιουργούν ένα κρασί που τείνει στο 50/50 κρασάτο-ξινόμαυρο.

Το κρασάτο «ξεπερνά» το κρασί στο οποίο συμμετέχει, αφού οι ιστορικές και οι μυθολογικές αναφορές του δίνουν υπεραξία στην εμπειρία που προσφέρει μια φιάλη κρασιού ΠΟΠ Ραψάνη. Τα ερυθρά κρασιά ΠΟΠ του αμπελώνα στη Ραψάνη μπορούν να καταναλωθούν αμέσως μόλις κυκλοφορήσουν, έως και τριών ετών και συχνά, παλαιωμένα για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, οπότε απευθύνονται σε λάτρεις του κρασιού που τους αρέσουν τα παλαιωμένα κόκκινα κρασιά, ακόμα και για μία-δύο δεκαετίες ή και περισσότερο. Αποτελούν, πάντως, εξαίρετο συνοδό πλούσιων πιάτων κρεατικών με σάλτσες, ενώ το ψητό αρνάκι είναι ένας από τους ιδανικούς παρτενέρ τους.