Το Κελάρι του Καπνού, Κτήμα Δύο Φίλοι (500ml)

Ακόμα και αν η λέξη ηλιαστό σας παραπέμπει σε καυτή ζέστη, καλοκαιρινές διακοπές και εξωτικό μαύρισμα στις παραλίες, στη περιοχή της ορεινής Σιάτιστας στο νομό Κοζάνης ο όρος δύναται να σας παραπλανήσει. Η αλήθεια είναι πως από ήλιο στην Ελλάδα έχουμε να φάνε και οι κότες αλλά όταν ο τρύγος για τα κλασικά στη περιοχή Ξινόμαυρο και Μοσχόμαυρο γίνεται από τέλη Σεπτέμβρη μέχρι μέσα Οκτώβρη, τότε σε αυτό το γεωγραφικό διαμέρισμα το πιθανότερο είναι να ψάχνεις τον ήλιο εν μέσω φθινοπώρου με το τουφέκι.

Μπορεί λοιπόν στη Σαντορίνη το περίφημο Vinsanto να απλώνεται σε αναπαυτικά ‘κρεβάτια’ κάτω από την ‘κάψα’ του Αιγαίου αυγουστιάτικα, στη Σιάτιστα όμως οι παππούδες που παραδοσιακά έφτιαχναν κρασί στη περιοχή είχαν βρει έναν διαφορετικό τρόπο να παράγουν το περίφημο “αεριστό” κρασί. Άφηναν τα τσαμπιά με τα σταφύλια να αφυδατωθούν σε γριντιές(μεγάλα ξύλινα δοκάρια που στηρίζουν τον φέροντα ξύλινο σκελετό της σκεπής) εκτεθειμένες στον αέρα και στη συνέχεια πατούσαν τις σταφίδες λίγο πριν ή λίγο μετά τα Χριστούγεννα.

Στις μέρες μας, η ίδια διαδικασία λαμβάνει χώρα σε ειδικά αεριζόμενα δωμάτια τα οποία είναι ανοιχτά ώστε να αφήνουν το ψυχρό βορινό αεράκι να κυκλοφορεί μέσα στο χώρο, με τις ρώγες να αφυδατώνονται απλωμένες πάνω στις λεγόμενες ξύλινες λιάστρες για ένα διάστημα περίπου δύο μηνών. Αν η διαδικασία σας θυμίζει κάτι από Valpolicella Amarone ή Recioto καλά το πάτε. Και επιπλέον για να σας λυθεί η απορία, η λέξη ‘ηλιαστό‘ που χρησιμοποιούν για το κρασί της περιοχής προέρχεται από το (ι)ηλιάτσι που σημαίνει στη τοπική διάλεκτο φάρμακο, καθώς οι γιατροί το έδιναν σαν δυναμωτικό σε αδύναμους ανθρώπους που είχαν προβλήματα υγείας… “Ο ύπνος τρέφει το παιδί και ο ήλιος το μοσχάρι και το Σιατσνό μας το κρασί, το γέροντα τον κάνει παλικάρι”.

Το “Κελάρι του Ταπνού” από το οινοποιείο Δύο Φίλοι, δανείζεται το όνομα του από το ομώνυμο παραδοσιακό κελάρι που ανήκει στην οικογένεια Γκουτζιαμάνη πάνω από 200 χρόνια. Ταπ(ει)νός είναι το παρατσούκλι που ακολουθεί την οικογένεια που ανήκει στις  σημαντικότερες της Σιάτιστας. Το κρασί είναι ένα χαρμάνι από 60% Ξινόμαυρο και 40% Μοσχόμαυρο  από παλαιούς αμπελώνες, ηλικίας  50-60 ετών. Μετά τον τρύγο τα σταφύλια αφήνονται στις λιάστρες για να αφυδατωθούν και ακολουθεί πρωτόκολλο λευκής οινοποίησης. Η ωρίμαση γίνεται σε Γαλλικά και Αμερικάνικα δρύινα βαρέλια για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ τα βαρέλια απογεμίζονται με κρασί από νεότερες χρονιές, σε ένα σύστημα τύπου Ισπανικής Solera.

Το κρασί φέρει ένα μέτριο κεχριμπαρένιο χρώμα με ρουμπινί ανταύγειες. Πολυεπίπεδα και εξαιρετικά πολύπλοκα αρώματα στη μύτη που συνδυάζουν rancio νότες όπως καραμέλα, toffee και καφέ σε συνδυασμό με ώριμα και αποξηραμένα φρούτα, όπως δαμάσκηνο και βερίκοκο. Εντυπωσιάζει η απουσία πτητικής οξύτητας που συναντάται σε λιαστά κρασιά(ως αρώματα βερνικιού και κόλλας) ενώ κάποιες νύξεις λιαστής ντομάτας και γλυκών μπαχαρικών συμπληρώνουν το εντυπωσιακό μπουκέτο. Στόμα πληθωρικό, χωρίς όμως να λιγώνει με ιδανική ισορροπία γλυκύτητας και οξύτητας και  τελείωμα με μεγάλη διάρκεια και ένταση αρωμάτων.

Συνοδεύει κρύα πιάτα, τρούφα, ανάλατους ξηρούς καρπούς αποξηραμένα φρούτα, γλυκά του κουταλιού, επιδόρπια γλυκά, ενώ σερβίρετε και ως επιδόρπιο.

Μεγάλη δυνατότητα παλαίωσης.